laugardagur, 18. apríl 2015

Laugadagur til lukku.

Ég var að vonast til að geta klippt tréin í garðinum í dag. Eiginlega að vonast til að vorið færi að láta sjá sig. Með sól og aðeins hlýrri straumum. Þetta er einn af fyrirboðum að vorið er í námd.

Þegar maður fer að sjá krókus skjóta upp kollinum þá er vorið að koma.


Og svo þegar fer að heyrast í Lóunni, maður fer að sjá Kríuna og alla hina fuglana.
Talandi um Lóuna, ég gisti eina nótt á Hótel Lofleiðir um daginn. Þegar ég vaknaði heyrði ég í Lóu. Skildi nátturlega ekkert í þessu. Fannst voða gaman að vakna við lóu söng (kannski ég finni svona upptöku og láti vekja mig á morgana). Þegar ég var að skrá mig út, heyrði ég aftur í Lóunni. Þá fattaði ég þetta, þeir spila þetta í hátalarkerfi. Sniðugt ekki satt.                                                            

Ég er búin að vera dugleg í morgun bjó til tannkrem og 2 skúbba. Salt-sítrónu-piparmyntu-skrúbb á líkamann og sykur-rósa-cocus andlitsskrúbb. Þið ættuð að vita hvað það er yndislegt að bera þessa skrúbba á líkamann, skola þá af og húðinn verður silkimjúk og ilmandi.
Ég er búin að vera einhvað skrítinn í líkamanum eins og ég sé að verða veik, hálf bumbult. Svo það verður ekki gert eins mikið í dag og ég ætlaði mér. Það kemur dagur eftir þennan. Og hann er heldur ekki liðinn, ekki satt.

Engin ummæli: